Het geval HEMA
Op de site van FNV Bondgenoten komt Hans Hubregtse tot de conclusie dat er geen volwaardig alternatief is bedacht voor OR-en en dat we dat ook niet moeten willen. Hij zegt dat naar aanleiding van een poging tot vernieuwing van de medezeggenschap bij de HEMA.
Dat vraagt om een reactie.
Lees verder:
Dat vraagt om een reactie.
Lees verder:
Het geval HEMA
Op de site van FNV Bondgenoten komt Hans Hubregtse tot de volgende conclusie over de poging om bij de HEMA de medezeggenschap te vernieuwen.
“Volgens ons is er geen volwaardig alternatief bedacht voor de OR-en en moeten we dat ook niet willen. Bij Hema zal er langs de lijnen van het werkoverleg ook niet snel een basis ontstaan voor een andere structuur. Wij willen dat de werknemers van Hema een vinger in de Hema-pap kunnen blijven houden. In de alternatieven neemt de werkgever een deel van de medezeggenschap, die toch al heel beperkt is, terug. Dat kan niet. Wij kiezen voor de ondernemingsraden.”
Misschien is het toeval, maar sinds openbaar werd dat twee organisaties die aan de innovatiewedstrijd van De Beuk deelnamen (GGZ NML en RIWIS Zorg en Welzijn), een ontheffingsverzoek voor de instelling van een OR indienden bij de SER, is de oppositie tegen de vernieuwingsinitiatieven van de kant van de bonden versterkt.
Nog maar even gezegd: niemand is er op uit om de ondernemingsraden de nek om te draaien, wel om de medezeggenschap van werknemers en hun betrokkenheid te verbeteren en dat lukt in de dagelijkse praktijk overigens goed.
Het ontheffingsverzoek – waartoe de organisaties volgens diezelfde WOR verplicht zijn - zal de discussie over medezeggenschap ongetwijfeld bevorderen. Duidelijk werd dat de vakorganisaties met dat vooruitzicht niet blij waren. Hun standpunt ten opzichte van vernieuwingsinitiatieven werd steeds meer een ‘Njet!’. Zo trof de voorzitter van de Raad van Bestuur van de GGZ Noord en Midden Limburg een wel heel grote vakbondsvertegenwoordiging op zijn pad tijdens een overleg en deed men veel moeite de gang naar de SER te frustreren.
Wat is toch aan de hand
Nogmaals gezegd: het is niemand te doen om het afschaffen van ondernemingsraden, maar om het verbeteren van de medezeggenschap. Dit idee brengt op zichzelf bij sommigen zoveel onzekerheid teweeg, dat zo'n proces veel behoedzaamheid en diplomatie vraagt.
Wie wil bereiken dat de oren zich sluiten, moet vooral de suggestie wekken dat ondernemingsraden niet deugen. Wellicht is dat bij de vakorganisaties gebeurd. Met een aantal vernieuwingsvoorbeelden waarbij de OR inderdaad verdween (maar er kwam toch iets prachtigs voor terug) en het ontheffingsverzoek bij de SER, zou je misschien de conclusie kunnen trekken dat iemand erop uit is de heilige graal te stelen.
Verder blijft het raden naar de achtergronden van het standpunt van bonden. Misschien zit het in een mogelijke bedreiging van hun posities? Dankzij wettelijke bepalingen in de WOR hebben bonden ook toegang tot bedrijven. Daar hoeft de vrees toch echter ook niet in te zitten? Bij het maken van afspraken over maatwerk medezeggenschap kan ook de positie van de bonden betrokken worden. Dit kan ertoe leiden dat de positie van de bonden groter wordt, als men ertoe bereid is het ‘sociale lastdier ondernemingsraad’ te bevrijden van wat kilo’s overgewicht.
Het stukje van Hans Hubregtse op de site van FNV-bondgenoten beschouw ik als een tikkeltje tendentieus. Hij verklaart dat er nog geen geschikt model is dat de ondernemingsraad kan vervangen en kiest een extreem standpunt. Ik weet dat Hans ook bij andere bedrijven geƫxperimenteerd heeft en weet dat hij ook weet dat niet de vorm, maar het proces ertoe doet. Nu lijkt het alsof er twee, misschien drie modellen zijn en dat men na rijp beraad tot de conclusie is gekomen, dat de ondernemingsraad beter is dan enig tot nu toe bedacht model.
Een andere verklaring voor deze uitkomst bij de HEMA is dat men het gesprek met elkaar niet goed heeft weten te voeren. Wie daarvoor de hand in eigen boezem moet steken blijft onduidelijk. Wij waren in ieder geval niet betrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten